مقدمه

بازی درمانی یکی از روشهای تأثیرگذار در درمان مشکلات رفتاری و روانی افراد به شمار می رود. درکل بازی نقش بسزایی در رشد همه جانبه افراد دارد؛ در خلال بازی می‌توان به بسیاری از ویژگیهای تأثیرگذار و مرتبط با رشد افراد پی برد. در زمان بازی کردن افراد عملکرد و رفتارهای متفاوتی از خود بروز می دهند. هرچند که بازی ها عموماً در رده‏های سنی متفاوتی طراحی می شوند؛ ولی به طور کل شرکت در انواع بازی می‏تواند تأثیرات بسیار زیادی در شکل گیری و تغییر در شخصیت افراد ایفا کند. بازی درمانگر در واقع از موقعیت بازی برای ایجاد ارتباط با کودک استفاده می‌کند و تلاش می‌کند به تخلیه هیجانی او و حل و فصل مشکلات او در زندگی عادی‌اش بپردازد. یکی از بازی هایی که نقش بسزایی در درمان و بهبود روحیه افراد دارد بازی اتاق فرار است، در اتاق فرار افراد در زمانی مشخص می بایست با انجام همفکری و همکاری یکدیگر از اتاقی که دارای داستانی مشخص می باشد خارج شوند. بازی اتاق فرار از محبوب ترین بازی های گروهی در کشورهای پیشرفته همچون ژاپن و آمریکا به شمار می رود.

اصول بازی درمانی

بازی درمانی در سال 1982 توسط اسکلاین به صورت اصولی بنیان گذاری شد، اسکلاین معتقد بود بدون رعایت اصول اساسی این روش امکان درمان مؤثر صورت نخواهد گرفت. بازی های اتاق فرار تهرومز تمامی این اصول را دارا می باشند.

اصول اولیه بازی درمانی از منظر اسکلاین:

اولین اصل در ایجاد بازی درمانی مؤثر ایجاد رابطه گرم و دوستانه در محیط بازی می باشد.

دومین اصل در ایجاد بازی درمانی، پذیرش بدون قید و شرط شرایط و قوانین بازی از بازیکنان است.

سومین اصل در بازی درمانی، ایجاد شرایط و موقعیتی حاکی از احساس آزادی برای بازیکنان است.

که تمام این شرایط در طراحی و اجرای اتاق های فرار تهرومز مورد توجه قرار گرفته است.

انواع بازي ها :

الف) بازي هاي اكتشافي :

اين بازي ها سبب چالاكي و افزايش مهارتهاي حسي ، حركتي و تقويت سيستم عصبي افراد مي شود.

ب) بازي هاي عاطفي، اجتماعي:

افراد از طريق اين نوع بازي ها احساسات، ناكامي ها و اضطراب هاي خود را بيان مي كنند. بيان احساسات به روش صحيح و موثر باعث افزايش قدرت سازگاري مي شود. به كمك اين بازي ها افراد مهارتهايي مانند عزت نفس، اعتماد به نفس، خودآگاهي، استقلال، ارتباط موثر با ديگران، همكاري و مسئوليت پذيري را مي آموزد. بازي هاي خيالي، سيني شن، ايفاي نقش، داستان سازي از جمله بازي هاي عاطفي، اجتماعي هستند.

ج) بازي هاي ذهني (هوشي) :

رشد و تكامل ذهن افراد بيش از ساير جنبه ها مورد توجه همگان است؛ زيرا يادگيري يك فرايند ذهني است. افراد به كمك بازي هاي ذهني از طريق دست كاري اشيا و تماس با محسوسات حقايق را كشف كرده و از اين راه تجربه مي آموزد. بازي با مكعب ها، كارتهاي حافظه، دومينوها، سازه ها، ساختني ها، مك هاي مغناطيسي، ديوارك ها، پازل ها و بازي هاي كلامي از جمله اين بازي ها به شمار می روند.

در اغلب اتاق فرارها به بسیاری از این مفاهیم توجه زیادی می شود، در اتاق فرار بازیکنان زمانی را فارغ از دنیای پیرامون خود درگیر حل مسأله و معماهای متنوع و گسترده می شوند که پاسخ به تمام سؤالات مسیر خروج را برای ایشان هموار می سازد.