تأثیر ویژگی های روانشناسی در طراحی اتاق فرار
نقش روانشناسی در طراحی اتاق فرار
فرار از زندگی واقعی و پناه بردن به اتاق فرار می تواند تفریحی جذاب و وسوسه انگیز باشد. یکی از دلایل جذابیت این نوع تفریح در سال های اخیر متأثر از استفاده بهینه علم روانشناسی در طراحی اتاق فرار است. قواعد روانشناسی می تواند احساسات و ذهن شما را به چالش بکشاند و شما را شگفت زده کند. یکی از نکات جالب توجهی که در روانشناسیِ طراحی اسکیپ روم ها به آن توجه ویژه می شود، حل کردن معما به صورت گروهی و دست جمعی می باشد.
دانشمندان بر این باورند که بازی کردن از مهمترین و اساسیترین پارامترها در رشد ذهنی، روانی، جسمی و عقلانی افراد است. یقیناً تجارب و آگاهی‌هایی که افراد از بازی بهدست می‌آورد، می‌تواند بهترین راهکار برای رشد ایشان محسوب شود.
داستانی که پیش از بازی برای بازیکنان تعریف می شود برگرفته شده از سناریویی منظم است که در طول بازی، بازیکنان با آن درگیر می شوند و معماهایی که در طول بازی، بازیکنان را به چالش می کشد به گونه ای است که ارتباط بین اعضای گروه و بازیکنان را تقویت کرده و برای آنها نتایج خوبی را به همراه داشته باشد و لذت همکاری برای کشف رموز توسط تمامی شرکت کننده ها احساس می شود.
استفاده از ریاضیات، منطق، خلاقیت، حافظه و مهارت های تحلیلی در کنار توانایی برقراری ارتباط با سایر افراد گروه موجب می شود تا ذهن فعال شده و توانایی هایش شکوفا گردد. دکوراسیون، نورپردازی و صداگذاری که در این اتاق ها به کار گرفته می شود باید قدرت کافی را داشته باشند تا هیجان و انگیزه اولیه را در شرکت کننده ها ایجاد کند و لحظه به لحظه بر میزان آن بیفزاید. دانشمندان به این مهم دست یافته اند که شرکت در این گونه بازی های هیجان انگیز گروهی موجب بهبود هوش هیجانی و هوش شناختی افراد می شود. بنابراین طرح معماهایی که نیازمند تفکر و عمل سریع و هوشمندانه باشد از ضروریات طراحی یک اتاق فرار محسوب می شود.
نقش نور و رنگ در اتاق فرار:
اغلب روانشناسان در این مورد هم همعقیده هستند که رنگ ها تأثیرات شگرفی بر سطح ارتباط ما با برخی موقعیت ها دارد. برخی معتقدند که مغز انسان به طور طبیعی انواع رنگ را با احساسات افراد ارتباط می دهد، از سوی دیگر برخی از دانشمندان نیز بر این باورند که احساساتی که مغز ما به هر رنگ مرتبط می کند اکتسابی می باشد و این احساسات ناشی از تجربیات افراد نسبت به گونه های رنگ می باشد. برای مثال، روانشناسانی که رنگ قرمز را مورد بررسی قرار داده اند بر این باورند که بیشتر مردم به دلیل تطبیق آن با پیامدهای طبیعی همچون خون و آتش و یا فناوری هایی که به دست بشر ساخته شده اند همچون تابلوهای قرمز راهنمایی و یا چراغ قرمز راهنمایی و رانندگی، این رنگ را با خطر مرتبط می دانند.
آنچه بدیهی است این است که هر رنگ می تواند تأثیری متفاوت در شرایطی متفاوت بر افراد القاء کند، پس در اتاق های فرار که دارای ژانر وحشت و یا ترسناک می باشند مسلماً بهره گیری از رنگ های قرمز و مشکی می تواند مفید واقع شود و در اتاق فرارهایی با ژانر قدیمی استفاده از رنگ هایی همچون کرم، قهوه ای و زرد می تواند تأثیر قابل توجهی بر فضاسازی مثبت برای بازیکنان داشته باشد.
هنر یک طراح می تواند این باشد که با ایجاد ترس، وهم و سردرگمی در زمان های درست این موقعیت را برای شرکت کننده ها به وجود آورد که خود را مجبور سازند تا در کمترین زمان بهترین تصمیم ممکن را بگیرند. در این اتاق ها چند راهنمایی موثر در زمان های مختلف می تواند ناامیدی را از شرکت کننده ها زدوده و انگیزه ادامه بازی را به آنها بازگرداند. فرار در لحظه آخر حس رضایتمندی باشکوهی را در افراد به وجود می آورد که در بالا بردن اعتماد به نفس آنها تاثیر شگفت انگیزی به همراه خواهد داشت.
