تئاتر تعاملی نوع جدیدی از تئاتر است که همگام با رشد اتاق فرار ها شکوفا می شود. در تئاتر تعاملی بازیگران برای ایفای نقش خود بنا به سناریو و داستان نمایش، با تماشاگران ارتباط مستقیم برقرار می کنند و تماشاگران که فکر و الگوی ذهنیشان از قبل برای نویسنده داستان مشخص است چاره ای بجز پیروی از الگوهای مشخص فکری ندارند و واکنش ها، پاسخ ها و بازخوردهای ثابتی از خود بجای می گذارند. در واقع در تعاتر تعاملی مخاطبان بازیگران ناچارند پاسخ های ثابتی را در برابر بازیگران ارائه کنند و هریک از پاسخ ها را که بدهند واکنش و پاسخ بازیگر برای آن پاسخ پیش بینی شده و مشخص می باشد.

با ورود تئاتر تعاملی به عرصه اتاق فرار، در طول بازی بازیگر و یا بازیگرانی در اتاق حضور دارند که اصطلاحاً آنها را اکتور می نامند و بازیکنانی که سانس اتاق فرار را رزرو کرده اند تا اوقات مفرحی را تجربه کنند پلیر نامیده می شوند، اکتورها می توانند در قالب های متفاوتی در اتاق فرار ایفای نقش کنند، آنها می توانند دوست پلیرها، دشمن آنها، قهرمان ها و یا دشمن های افسانه ای باشند که پلیر می بایست برای موفقیت در بازی با آنها تعامل کند. برای تعامل پلیر با اکتور پارامترهایی در نظر گرفته می شود، پارامترهایی که عموماً دارای ارزش هستند، مثلاً ممکن است در یک بازی شما سکه های طلایی در اختیار داشته باشید که برای تعامل با اکتور ناچار به خرج کردن آنها باشید، ممکن است اکتور از شما زمان بخواهد و یا حتی جرعه ای از شما آب بخواهد که در صورت اتمام هریک از این کالاهای ارزشی امتیاز شما در پایان بازی کم و کمتر شود و یا حتی نتوانید درب پایانی بازی را بگشایید.

در هر دو مورد، شرکت کنندگان تشویق به درگیر شدن با محیط اطراف خود در یک فضای تعاملی میشوند و به آنها اجازه داده میشود نقش موثر و تعاملی در سرگرم کردن خود داشته باشند. 

برخی طراحان اتاق فرار، تئاتر های تعاملی ترسناکی که در نیویورک قرار دارند را الهام بخش طراحی اتاق های خود نامیده اند. خانه های تسخیر شده، کلبه ها و سافاری های وحشت نیز نزدیکی خاصی به تجربه تئاتر های تعاملی دارند. وقتی یک گروه کوچک از شرکت کنندگان در مسیری حرکت میکنند، با اشیا و یا بازیگران مختلف برخورد میکنند و سعی میکنند از ماجرای کلی سر دربیاورند. 

برخی اتاق فرار ها با تم وحشت عناصر کلبه های وحشت را با معماهای اتاق فرار ترکیب میکنند به این صورت که بازیکنان در فضاهای تاریک گرفتار میشوند، و در اتاق یا روی دیوار های اتاق زامبی هایی نصب شده اند که فضا را خوفناک میکنند. 

در این نوع از بازی های اتاق فرار، بازیکنان باید با غلبه بر ترس خود معماها را حل کنند و راه فرار خود را از آن کلبه وحشت بیابند. گرچه اتاق فرارهایی که دارای ویژگی تئاتر تعاملی هستند، می توانند پارامتر بالقوه ای در ژانر ترس و حشت باشند ولی ضرورتی ندارد که این اتاق ها را اتاق فرار های ترسناک بدانیم، بلکه این اتاق ها می توانند صرفاً اتاق های معمایی و غیر ترسناک باشند و اکتورها صرفاً جهت پیشبرد سناریو پلیرها را در بازی همراهی می کنند.

در اتاق فرارهای دارای ویژگی تئاتر تعاملی عموماً هر دو دسته بازیکنان (هم پلیر و هم اکتور) در تلاشند تا با تکمیل سناریو و داستان بازی اوقات خوشی را به ارمغان آورند، حال آنکه ممکن است، اکتور نقش منفی، مثبت، هم جهت و یا خلاف جهت با پلیر را داشته باشد، ولی هرآنچه که باشد قطع به یقین همه ی اتفاقات پیش رو در قالب سناریو و داستان از پیش تعریف شده است که طراحان بازی به خوبی آن را شناسایی کرده اند و هر حرکت از شما برای ایشان شناخته شده و قابل پیش بینی بوده است و شما چاره ای بجز لذت بردن از اوقاتتان را ندارید.

اگر شما هم مشتاق تجربه هیجان فرار از یک فضای ترسناک هستید، منتظر افتتاح اتاق "عمارت تسخیر شده" تهرومز باشید. ما به زودی شما را به تجربه ای متفاوت در یکی از ترسناک ترین اتاق فرار های تهران دعوت خواهیم کرد.